کامیکس (Comics) یا تصاویر فکاهی یک راه واسط برای انتقال بصری ایده‌ها از
طریق تصویر می‌باشد که اغلب با نوشته و یا اطلاعاتی بصری در آمیخته است.
کامیکس‌ها از در کنار هم گذاشتن قطعات متوالی از تصاویر تشکیل شده و
معمولاً در آن از ابزارهای نویسه‌ای چون بالون گفتار، شرح‌ها و افکت‌های
صوتی (نام‌آوا) برای نشان دادن گفت‌وگوها، تعریف داستان و یا دیگر اطلاعات
استفاده می‌شود. عناصری چون اندازه یا جاگذاری قطعات، روند بیان داستان یا
موضوع را کنترل می‌کند. نقاشی کارتونی و دیگر روش‌های تصویرگری شبیه به آن،
از مرسوم‌ترین نقاشی‌ها در کامیکس هستند؛ فومتی حالتی است که از عکس
استفاده می‌کنند
حالت‌های معمول کامیکس
شامل داستان مصور، کارتون‌های سرمقاله‌ای، کارتون دهن‌بسته و کتاب مصور
می‌شود. از اواخر قرن بیستم تاکنون، مجلدهای ضخیم‌تری چون رمان مصور و
آلبوم‌های کامیکس، تانکابون بیش از پیش متداول شده و کامیک اینترنتی
آنلاین، نشو و نما پیدا کرده است.
تاریخ کامیکس در فرهنگ‌های مختلف، مسیرهای
متفاوتی را طی کرده است. دانشمندان بر این باورند که اولین کامیکس به دوران
ما قبل تاریخ و نقاشی‌های غار لاسکو باز می‌گردد. تا اواسط قرن بیستم،
کامیکس در آمریکا، اروپای غربی(مخصوصا فرانسه و بلژیک) و ژاپن شکوفا شد.
:: برچسب‌ها:
فیلم ,
آموزش ,
نقاشی ,
کامیکس ,
به ,
زبان ,
:: بازدید از این مطلب : 50
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
