يكي از مهمترين منابع هر سازماني، نيروي انساني آن است . عوامل تشكيل دهنده اين نيرو، افرادي با احساس هستند كه اگر انگيزش كافي داشته باشند، استعداد و مهارت خود را در خدمت سازمان به كار مي برند. داشتن روحيه و رضايتمندي شغلي در رسيدن  بهره وري بالاي سازمانها بسيار مهم است . همچنين يكي از عوامل مهم در بالا بردن انرژي رواني كاركنان يك سازمان، بهبود رضايت شغلي آن ها است. رضايت شغلي يعني  ندازه و فاصله ميان انتظارات و توقعاتي كه شخص از شغل و حرفه خود دارد و اينكه چه چيزي واقعا ا ز اين شغل نصيبش م ي شود و يك ، احساس مثبت يا مطبوع است كه پيامد ارزيابي شغلي يا تجربه فرد را دربردارد(نيوتن و كنيان،1991)