سازمانهاي مجازي مصداق عيني پيشرفت در فناوري اطلاعات آند و بدين وسيله از آنها پشتيباني مي‌كنند. اين سازمانها يا واگذاري فعاليتها به سازمانهاي مستقل ديگر و تأمين خدمات و كالاها با همكاري واحدهاي خارجي از رهگذر اتحاد آنها به وجود آمده‌اند. در اين قرن پيشرفتهاي فناوري اطلاعات و حركت به سوي مجازي سازي سازمانها آن چنان جدي است كه لحظه‌اي غفلت از آن خسارات جبران ناپذيري را به جامعه سازماني وارد خواهد كرد.

مقاله حاضر با هدف شناخت و بررسي سازمانهاي مجازي نوشته شده است. همچنين به ارائه مباني و مفاهيم مرتبط با اين سازمانها همچون روند مجازي سازي در سازمانها، به تعاريف و ويژگيهاي برجستة سازمانهاي مجازي پرداخته شده است. مقايسه اين سازمانها با سازمانهاي سنتي در ادامه بررسي مي‌شود. سپس انواع سازمانهاي مجازي، طيف اداره مجازي و مهمترين مدلهاي ساختاري اين سازمانها تشريح مي‌گردد. عمده‌ترين محاسن و معايب سازمانهاي مجازي از ديگر مباحت مطرح شده در اين مقاله است.

واژه‌هاي كليدي: سازمان مجازي،  فناوري اطلاعات، اداره مجازي، سازمان شبكه‌اي در سازمان بدون مرز