رمان فرار نوشته ی محمد رضا نظری دارکولی این کتاب درست مانند داستان مسخ فرانتس کافکا روایت گر تنهایی بشر است. در داستان مسخ وقتی گره گوار سامسا به حشره‌ای تبدیل می‌شود، با وجود این که نان‌آور خانواده است، اما همه ی اهل خانه او را طرد می‌کنند. خواهرش می‌گوید: ” بهتر است فردا او را دم در بگذاریم تا خاکروبه‌ای او را همراه آشغال‌ها با خود ببرد. آخر او به درد چه می‌خورد؟!” در رمان “فرار” نیز ارژن از اطرافیان و حتا از خودش متنفر شده است او حتی از خودش می‌گریزد و با خود بیگانه شده است.در حقیقت او حتی خودش را هم طرد می کند  رمان « فرار » از طرفی هم همچون داستان پزشک دهکده‌ی فرانتس کافکا شخصیتی را برای ما تصویر می‌کند که زندگی عشق و میل خود را فدای حرفه‌ و شغل  خود می‌کند. در پزشک دهکده، پزشک تمام زندگی و عشق خود را فدای حرفه‌ی طبابت می‌کند اما می‌بینیم که او چگونه زندگی و عشق خود را از دست میدهد  و در طبابت نیز به نتیجه مطلوب نمی‌رسد . چنان که مریض‌اش می‌میرد. در رمان فرار نیز ارژن تمام عشق و زندگی خود را فدای حرفه‌ی نویسندگی خود می‌کند اما در نهایت هر دو را از دست می‌دهد و می‌میرد. این رمان جوانی را برای خواننده تصویر می‌کند که نه راه فرار دارد، نه تفریح می‌کند و نه امید به آینده دارد و تمام روزهای زندگی‌اش تکراری شده است.این رمان تصویر گر جوانی است که سر در گم شده و تنها در حال دست و پا زدن است.