هنگامي که پاسخ دهنده طرف مقابل را نصيحت کند يا پيشنهاد هائي را به او بدهد، مي توان اين نوع پاسخ ها را در يکي از سه مقوله زير قرار داد:

             مقوله پاسخ مثبت (+ ) شماره 4

             مقوله پاسخ منفي (- ) شماره 4

             مقوله پاسخ خنثي (0) شماره 4

تفاوت مقوله پاسخ مثبت شماره 4 با دو مقوله ديگر در اين امر نهفته است که پاسخ دهنده از طرف مقابل خواهش کرده يا پيشنهاد ارائه مي کند.  در حاليکه  در دو مقوله ديگر پاسخ دهنده دستور مي دهد. در هر دستور، اين انتظار وجود دارد که دستور توسط طرف مقابل اجرا مي شود. به عبارت ديگر دستور، نه يک پيشنهاد است و نه يک مسئله بحث پذير.

مقوله پاسخ منفي شماره 4 نيز از مقوله پاسخ خنثي شماره 4 قابل تمييز است. هر دو دستور هستند، اما دستور هائي که در مقوله پاسخ منفي شماره 4 جاي مي گيرند با بهانه هاي زير توسط پاسخ دهنده توجيه مي شوند: 1- امر معقولي که بايد انجام داد، 2- درست بودن، 3- منصافانه بودن، 4- بهتر از لحاظ اخلاقي، 5- امري که به صورت طبيعي اتفاق مي افتد و غيره. چنانچه دستورات توجيه نشوند در مقوله پاسخ خنثي شماره 4 جاي مي گيرند.