کوروش بُزُرگ پدر و بُنیانگُزار کشور ایران یکی ازاین اندک نام آوران جهان است که به پاس ویژگی هایِ مردمگرایی، آزادگیو نیکوکاری هایش، همگیِ گُذشته نگاران از دوستدارانِ ایرانزمین گرفته تادوشمنان این کشور، با ارج و آزَرمِش از او یاد میکُنند.در بارۀِ ویژگی هایِ آزادمَنشی و مردمگرایی کوروش نَسک های (کتاب های)فراوانی نوشته شده است، ولی آنچه که کمتر به آن پرداخته شده است، زیرزره بین بُردن و واکاوی آن بَستر هَنجُمَنی (اجتمایی) و زمینه هایِ فرهنگیاست که از کوروش یک اَبَرمَرد و یک آدم نیکوکار ساختند، کسیکه نه تنهازندگی اش را هزینۀِ بهروزی و آسایش هم میهنانش کرد ونکه (بلکه) دربَستر مرگ نیز به خوشبختیِ آنها میاندیشید. او درهنگامِ مرگ چنیندر پیوند با پیکرِ من، هنگامیکه من مُردَم، دوست ندارم که بدنم را »: میگویدتلاکاری یا نُکره کاری (نقره کاری) کُنید یا در گاهوک (تابوت) یا چیزیهمانند آن بِگُذارید، ونکه (بلکه) بیدرنگ آنرا ......
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
