مقدمه :

    از آن‌جا که شبکه‌هاي بي سيم، در دنياي کنوني هرچه بيشتر در حال گسترش هستند، و با توجه به ماهيت اين دسته از شبکه‌ها، که بر اساس سيگنال‌هاي راديويي‌اند، مهم‌ترين نکته در راه استفاده از اين تکنولوژي، آگاهي از نقاط قوت و ضعف آن‌ست. نظر به لزوم آگاهي از خطرات استفاده از اين شبکه‌ها، با وجود امکانات نهفته در آن‌ها که به‌مدد پيکربندي صحيح مي‌توان به‌سطح قابل قبولي از بعد امنيتي دست يافت، بنا داريم در اين سري از مقالات با عنوان «امنيت در شبکه هاي بي سيم» ضمن معرفي اين شبکه‌ها با تأکيد بر ابعاد امنيتي آن‌ها، به روش‌هاي پيکربندي صحيح که احتمال رخ‌داد حملات را کاهش مي‌دهند بپردازيم.

بخش اول

1-1 شبكه هاي بي سيم، كاربردها، مزايا و ابعاد

تكنولوژي شبكه هاي بي سيم، با استفاده از انتقال داده ها توسط امواج راديويي، در ساده ترين صورت، به تجهيزات سخت افزاري امكان مي دهد تا بدون استفاده از بسترهاي فيزيكي همچون سيم و كابل، يا يكديگر ارتباط برقرار كنند. شبكه هاي بي سيم بازه وسيعي از كاربردها، از ساختارهاي پيچيده اي چون شبكه هاي بي سيم سلولي - كه اغلب براي تلفن هاي همراه استفاده مي شد- و شبكه هاي محلي بي سيم (WLAN- wireless LAN ) گرفته تا انواع ساده اي چون هدفون هاي بي سيم، مرا شامل مي شوند. از سوي ديگر با احتساب امواجي همچون مادون قرمز، تمامي تجهيزاتي كه از امواج مادون قرمز نيز استفاده مي كنند، مانند صفحه كليدها، ماوس ها و برخي از گوشي هاي همراه، در اين دسته بندي جاي مي گيرند. طبيعي ترين مزيت استفاده از اين شبكه ها عدم نياز به ساختار فيزيكي و امكان نقل و انتقال تجهيزات متصل به اين گونه شبكه ها و هم چنيني امكان ايجاد تغيير در ساختار مجازي آن ها است. از نظر ابعاد ساختاري، شبكه هاي بي سيم به سه دسته تقسيم مي شوند: WPAN , WlAN, WWAN .