سازگاری عصبی با تمرین های استقامتی محرک الکتریکیچکیدهاین مقاله شواهدی را در ارتباط با این فرضیه مد نظر قرار می دهد که تمرین استقامتی محرک الکتریکی (EST) باعث افزایش نیروی انقباض ارادی حداکثر (MVC) از طریق سازگاری عصبی در ماهیچه های اسکلتی سالم می گردد. اگرچه محرک های الکتریکی و فعالیت های ارادی، ماهیچه را به شکل مختلفی فعال می سازد، دلایل مهمی وجود دارد که نشان می دهد، تمرین استقامتی محرک الکتریکی (EST) تحریک پذیری مسیرعصبی خاص را تغییر داده و چنین سازگاری، سهمی در افزایش نیروی انقباض ارادی حداکثر (MVC) دارد. همانند تمرین های استقامتی با انقباض ارادی، تمرین استقامتی محرک الکتریکی ((EST نیروی انقباض ارادی حداکثر (MVC) را تنها بعد از چند مرحله با تغییراتی در بیوشیمی ماهیچه افزایش داده اما این موارد بدون هیپرتروفی آشکار ماهیچه صورت می پذیرد. شواهد ادغام شده ای نیز در مورد سازگاری عصبی نخاعی به شکل افزایش در دامنه انقباض ناگهانی درونی و در دامنه موج های ارادی به همراه شواهد کمی در مورد تغییر در تحریک پذیری نخاعی وجود دارد. مطالعات ورزشی و سطح مقطع همچنین نشان می دهد که رشته های حسی و گیرنده درد در سطح غشایی فعالیت کرده و می توانند به تغییر بازده قشری حرکتی و مسیرهای بین نیمکره بپردازند. این داده ها نشان می دهد که سازگاری به عنوان رابطی برای افزایش اولیه در نیروی انقباض ارادی حداکثر (MVC) بعد از تمرین استقامتی محرک الکتریکی ((EST کوتاه مدت می گردد. کلیدواژه. تمرین تقویت ماهیچه، MRI، تحریک مغناطیسی مغز، توان بخشی