(سبع المثاني)تأليفجناب محمدتقي بن محمد كاظم مظفرعليشاه كرماني ابن ميرزا محمد کاظم اسم شریفش ميرزا محمد تقی زبدة عرفای زمان و قدوه حکمای دوران بود و درعلوم نقلیه و فنون عقلیه وحید عصر و فرید دهر بود و کتاب بحرالاسرار بر کمال آن قدوه احرار دلیلیاست قاطع و دیوان مشتاقیه برهانی است ساطع، همانا قرون بسیار مرور نموده که مانند مولانا عارفیظهور نکرده و مثل او حقایق و بسیاری دقایق بیان نفرموده باشد، آن حضرت نظير عارف قیومیجلال الدّین رومی است و میان آن دو بزرگوار مناسبت تمام است، چنانکه مشهور است که مولاناشمس الدّین تبریزی امّی بوده و مولانان مظفرعلیشاه را ربوده و چنانچه مولانا مقطع غزلیات خود را بهنام شریف شمس الدّین کرده مولانا مظفرعلیشاه نیز مقطع قصاید غزلیات خود را به اسم سامی مشتاقعلیفرموده و شمس الدین را به درجه شهادت رسانیدند مشتاقعلی را نیز شهید گردانیدند، به اعتقاد فقير درمراسم عشق و فقر و فنا و سوز و نیاز و وجد مولوی کرمانی برتر و در سرایر علوم ظاهری گویا برابرند والله اعلم بحقیقة الاحوال.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
